reza644

شعری زیبا از امام خمینی ره:

هـــر جا كه شدم، از تو ندايى نشنيدم/جـــز از بت و بتخــــانه، اثـــر هيچ نديدم

آفـــــاق پر از غلغله است از تو و هرگز/بــــا گــــوش كر خود به صدايى نرسيدم

دنيـــا همه درياى حيات و من مسكين/يـك قطره از اين موج خروشان، نچشيدم

رفتند حــــريفان به سوى كعبه مقصود/بــا محملــــى از نور و به گردش نرسيدم

اين خــــرقه پوسيده، رها كرده و رفتند/مـــن شـاد به اين پوسته در خرقه خزيدم

صاحبدل آشفته گذشت از پل و من باز/دنبـــال خســــان پشت به پل كرده دويدم

مرغان همه بشكسته قفس را و پريدند/مــن در قفس افتــــاده، به خــود تار تنيدم

يــا رب! شود آن روز كه در جمع حريفان/بينم كـــه از اين لانــــه گنديــــــده پريدم؟