naser sahami

naser sahami خداوندا قیامت رفت از یاد که پیمان با امامت رفت از یاد چو امت با امامت قهر کردند به مینای ولایت زهر کردند حسن بی هم دل و بی هم زبان شد اسیر همسری نا مهربان شد کاش میشد همره باد صبا پرکشم تا استان مجتبی گوش بسپارم به اه و ناله اش شکفه ها و دل چندین ساله اش شکفه ها از تلخی زخم زبان تلخ تر از امت نامهربان ساقی امشب ساغر زهری بده لطف پنهان در دل قهری بده عاقبت زخم زبانم میکشد امت نامهربانم میکشدغربت من عصر عاشورا بود در اسیری زینبم تنها بود